เกี่ยวกับเรื่องนี้ วันที่ 25 พ.ค. นายชูชาติ ศรีแสง อดีตผู้พิพากษาศาลฎีกา ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊กส่วนตัว “Chuchart Srisaeng” ถึงกรณีดังกล่าว ระบุว่า การวิพากษ์วิจารณ์ที่เกิดขึ้น เพราะมี พ.ร.บ.ป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ 2547 จึงไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยเหลือเด็ก เนื่องจากกลัวจะมีความผิดตามกฎหมาย บางคนถึงกับด่าผู้ที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายฉบับนี้ว่า เห็นสัตว์มีความสำคัญมากกว่าคน และเสนอให้แก้ไข พ.ร.บ.ฉบับนี้ว่าในกรณีที่สุนัขจะกัดคนให้สามารถทำร้ายสุนัข เพื่อป้องกันไม่ให้กัดผู้นั้นได้ ทั้งนี้พ.ร.บ.ดังกล่าวบัญญัติ มาตรา 21 ระบุข้อยกเว้นไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรม “การฆ่าสัตว์ในกรณีที่มีความจำเป็นเพื่อป้องกันอันตรายแก่ชีวิตหรือร่างกายของมนุษย์ หรือสัตว์อื่น หรือป้องกันความเสียหายที่จะเกิดแก่ทรัพย์สิน” สามารถกระทำได้โดยไม่ผิดกฎหมายแต่อย่างใด ซึ่งผู้ใดก็ตามจะมีความผิดฐานกระทำ “ทารุณกรรมสัตว์” ต้องเป็นกรณีที่กระทำไปโดยไม่มีเหตุอันสมควร ถ้ามีเหตุอันสมควรก็ไม่มีความผิด

“ถ้าเป็นการกระทำที่มีความจําเป็น เพื่อป้องกันอันตรายแก่ชีวิต ร่างกายมนุษย์ หรือสัตว์อื่น หรือป้องกันความเสียหายที่จะเกิดแก่ทรัพย์สิน ไม่มีความผิดนั่นเอง ผู้ที่อยู่รู้เห็นเหตุการณ์สามารถช่วยเหลือเด็กไม่ให้ถูกสุนัขกัด โดยการทำร้ายหรือฆ่าสุนัขตัวนั้น เพื่อป้องกันอันตราย โดยชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา 21 เมื่อเด็กได้รับบาดเจ็บถูกกัด เจ้าของต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหาย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 433 สรุปได้ว่า ผู้ที่วิพากษ์วิจารณ์ไม่เคยอ่านกฎหมายฉบับนี้ รวมทั้งผู้ที่แชร์กันก็ไม่เคยอ่าน นี่คือสิ่งที่น่าเป็นห่วงสำหรับสังคมไทย”อดีตผู้พิพากษาศาลฎีกา ระบุ.“

ที่มา : www.dailynews.co.th